Na een week van mooi en warm weer betrekt de lucht op vrijdagavond. Grijze wolken pakken zich samen boven het plein voor ’t Mozaïek in Wijchen. Houden we het droog tijdens de Kampvuurvertellingen? Jazeker wel, geen spatje valt. Bij een goed brandend kampvuur opent verteller Joost Schellekens om 19:00 uur het vertelevenement, gevolgd door verteller Nadja Spooren die het eerste verhaal van de avond laat klinken. 

Het eerste deel van het programma is gericht op kinderen. Zij horen over heksen, een pratende pannenkoek en Kleine Klaas die altijd te laat komt. Verteller Martin Bergsma vertelt over Anansi, een oud verhaal over een slimme, sluwe spin. Kinderen zitten op kussentjes voor het kampvuur te luisteren. Soms met open mond, soms schaterlachend, maar altijd met rode wangen. 

Het kampvuur wordt regelmatig van een nieuw blok hout voorzien. Zo brandt het de hele avond en geeft een heerlijke warmte af. Dat is prettig, want het koelt gaandeweg wat af. De wind waait. Grote en kleine mensen luisteren van onder een dekentje.

Een verhaal over Mariken van Nimwegen opent het blok verhalen voor alle leeftijden. De schemering valt, de gekleurde lampjes schitteren, geboeide blikken richten zich op de vertellers. Gedurende de avond blijven mensen komen en gaan. Met een programmaboekje en de glow-in-the-dark-bandjes, die al vanaf de eerste editie van Kampvuurvertellingen onderdeel uitmaken van de sfeer, zoeken zij een zitplaats. Tijdens de pauzes is er ruimte om bij de speciale buitenbar langs te gaan voor een hapje of een drankje. De warme chocomel met slagroom doet het erg goed, op deze eerste koele avond in tijden. Verteller Paul Groos vertelt hoe het lijk van een tovenaar werd verdoezeld. Daarbij zorgt hij voor een leuke interactie met het publiek, die enthousiast het verloop van het verhaal mede bepalen. 

Het laatste blok verhalen is voor de echte liefhebber: het Griezelblok. Het is donker. De sfeer wordt intiemer. Men komt dichter bij het vuur. Muisstil luisteren de toehoorders. Het verhaal klinkt. Het vuur brandt. Tijdens het ijzige verhaal over Schokland jaagt de wind de vlammen hoog op. Verteller Joost Schellekens komt met een gruwelijk verhaal over speelgoedknuffel Huggy wuggy, terwijl Paul Groos hartgrondig waarschuwt voor de ongekende kracht van verhalen. 

Bij het knisperende vuur, de vier vertellers en de mooie verhalen die ze deelden, zaten gedurende de avond ruim 200 bezoekers ademloos te luisteren. De mensen van de organisatie kijken vanaf de zijlijn trots toe. Een voorbeeld van hoe een aantal enthousiaste vrijwilligers iets moois kan neerzetten in Wijchen. Ben jij er volgend jaar ook bij?


[Moet een foto verwijderd worden? Stuur dan een e-mail met daarin het fotonummer en de foto wordt verwijderd.]